Dichters begeleiden eenzaam gestorvenen naar hun graf
een stap te ver
al dagen probeer ik je te lezen
staar ik naar de tatoeages op je lichaam
alsof je ons hebt achtergelaten met een rebus
een gekroonde schedel
een ring bij je tepel
een roofdier dat zijn poot uitslaat
een keltisch kruis met het woord guts
en omrankte … lees verder
Dinsdag 9 maart 2021, 12.00 uur
begraafplaats St. Barbara, Amsterdam
Dichter van dienst: Vrouwkje Tuinman
Auteur verslag: Joris van Casteren
Metroman
Japi sprong niet van de Waalbrug, hij stapte. Het was op een zomermorgen om half vijf, toen de zon prachtig opkwam, aldus Nescio in De Uitvreter (1911). ‘Maak je … lees verder
Ruime marge
Het kan dus nog: jezelf vrijwel onzichtbaar maken. Je zo bewegen
dat je de camera’s ontwijkt, de lampen je niet vangen,
je er pas bent tijdens de klap – en dan meteen weer weg.
Voor die tijd kamde je de restanten van je haar, schoor je kaken,
alles … lees verder
Vrijdag 5 maart 2021, 10.00 uur
uitvaartpark Westgaarde, Amsterdam-Osdorp
Dichter van dienst: Atte Jongstra
Auteur verslag: Joris van Casteren
Verwoeste schoonheid
Een nicht uit Brabant vertelt dat mevrouw K. (1964) vroeger erg knap was. Net als haar anderhalf jaar oudere broer, met wie ze een hechte band onderhield. ‘Het waren … lees verder
In alle talen stil
Het geschiedde dat een Frans of
Spaanse stem haar riep, zeggend:
open nu je ogen, zie wat je te kijken
wordt gegeven – en ziende was ze.
Wat eens mooi geschenen had, wat
ver de jeugd voorbij was weggelegd
voor haar, een splinter van hetgeen
men … lees verder
dinsdag 12 januari 2021, 10.00 uur
begraafplaats St. Barbara, Amsterdam
Dichter van dienst: Maria Barnas
Auteur verslag: Joris van Casteren
Vuilnisman op fruitmachine
Na de lagere school ging meneer Van S. aan de slag als metselaar, het beroep van zijn vader. Hij had een jongere broer en een oudere halfbroer, … lees verder
Lied van de vuilnisman
Achterop de wagen
kan niemand mij iets maken.
Ik kom de gevulde zakken
van de stad ophalen.
Als er een scheurt zie ik
in scherven en schillen
een lichaam een leven
op straat verspillen.
Wie neemt me kwalijk
dat ik onder diensttijd
met de vuilniswagen
naar … lees verder
Voor Bernardine P.
Je kwam ter wereld in een wiegje vol satijn
Een hoogbegaafde die geen gladjakkker wou zijn
Je smachtte naar een levensechte vacht
En warmde je met katten in de nacht
Oh Bernardine
Oh oh oh Bernardine
Wie zich afscheidt wordt met achterdocht bezien
Je wou geen kinders … lees verder
*
De foto op het identiteitsbewijs
Verlegen ogen geven weinig prijs
van wat ze zagen
Je ontvluchtte ons herkomstland
Waar brandhoutgeur het neushaar streelt,
de vrouwen lappa’s leggen
Voelt het jouw afwezigheid
of is het al gewend
aan alles dat verloren gaat?
Land van het roodbruine zand
Waar ze cane … lees verder
Voor mevrouw P.
Je kunt je leven lang de achterdeur gebruiken om ongezien
je huis uit te gaan, propjes duwen in de sleutelgaten
om je onbespied te wanen
je kunt sober leven, misschien zelfs op een houtje bijten
en in de tussentijd je geld in Zwitserland bewaren
om voor een … lees verder