Dichters begeleiden eenzaam gestorvenen naar hun graf
Papieren, sleutels en een vriend in Engeland
Papieren zijn een huid vol tekens
om in de ogen van een ander
ten minste aan het oppervlak te leven,
ook al blijft het stil.
Er waren geen papieren.
Sleutels: wegwijzers zijn het
naar huizen, kamers waar misschien
een groot verhaal te lezen … lees verder
Brief aan een dode
Het raam was hartverscheurend
hoe het je vasthield in zijn sponningen
en je omlijstte als een foto, of een in perspex gegoten man
als een vlinder, kakkerlak, kleine vogel misschien
Ik zie het masker dat je droeg, olieblinkend
om wanen te verbergen, je jaagde met een … lees verder
Wie wel bestaat
Zolang u geen naam heeft zal niemand u missen.
Wat leeg is kun je niet wissen.
Een menigte is steeds weer een individu.
We halen herinneringen op, maar niet die aan u.
Wie wel bestaat, maar buiten ’t zicht
maakt elk dekzeil tot een dak waar iemand … lees verder
*
De naald steekt
Een zeeduivel spreekt
Je vond je vader
in je eigen ader
Tuimelkruid van binnensteden
Schuimvlok zonder strand
Steeds minder
spoelde in je aan
Talm nu maar
Hier
heb je nog wat
inkt als opiaat
Joris van Casteren.… lees verder
Voor alle haften
Die alleen sterven met
mist in hun hoofd
tranen die naar binnen sijpelen
de leegte in
In jullie ogen schuilen geen vertes
van weilanden of gekleurde parasols
uitgeknipt geluk uit Ikea folders
de belofte van kaneel dat in vocht stroperig wordt
dat is hoe angst eruit ziet… lees verder
*
Na je laatste zucht krijg je eindelijk weer lucht.
Een langgerekte droom om naar te ontkomen.
Tegenkracht voor de karrenvracht
die je met een hand zo hard werd afgenomen.
Een wurgslang van presteren om je hals:
wat-als, wat-als.
Zo jong zo oud: kind dat bij gebrek aan een vader
Levenslied
Je loopt snel sneller de trap af
de straat uit het plein over. Ga
je iets of iemand tegemoet
vandaag of zitten ze je achterna
de liefde voor Jannie de liefde
voor kinderen die niet pasten
in één huis en wie weet wat
passend is. Stofzuiger strijkplank
wapen en … lees verder
*
het zijn doorgaans
de fijnste stoffen die hun schoonheid tonen
door net niet uit elkaar te vallen,
die als licht bewegen.
er zijn planten die in hun vroege jaren nimmer bloeien.
we hebben behoefte aan
een wereld die ons koestert.
het zal de zon wel zijn,
die al weken … lees verder
Sui iuris
Onze voorstelling
is alles
Het ware bewustzijn:
een lege bioscoop
voor jezelf
Levendig en volmaakt
als zonder reclame
Een stoïcijns decor
met in de hoofdrol jij:
Kozak met een karretje
op handgemaakte fiets,
om de rijkunst befaamd
Je was Schopenhauer
in uitvoering
Je groeiende vracht
bestond uit gebrek… lees verder
Misschien
Misschien wacht iemand altijd nog op je telefoontje.
Misschien wrijft iemand zacht met een duim over een foto
waarop jij, in een zomerjurkje, stralend naar de verte wijst.
Misschien staat iemand zich te kammen voor de spiegel
en herinnert zich je handen, die zomeravond aan de Amstel,
en een … lees verder