Dichters begeleiden eenzaam gestorvenen naar hun graf
Drie truien en een vest
Gegevens: één meter tweeënzestig (iemand
heeft je langs een meetlat gelegd), drie
truien en een vest over de littekens
leestekens die een leven slaat.
Locaties: de laatste bij de rivier, bij een brug,
verder vermoedens, veronderstellingen;
je bent in het park gezien, wanneer ook weer,… lees verder
Drenkeling
Te water raken en dan daar maar blijven
zoals wij ooit voorgoed het land opkropen
en zwaar werden en leerden praten
zo zwijg jij nu weer over wat er was:
karakter, aanleiding, geschiedenis.
al die vaste dagelijkse recepten
worden op je terugreis plots denkbeeldig,
geen huis dat om je
*
U was een volbloed
buitenaardse, een Martiaanse
naar het schijnt
We hoeven ons geen
zorgen te maken, er
komt geen invasie
want u was de enige,
nu zelf overleden,
overlevende
Zogenaamde ouders
verzonnen dat zogenaamde
kampverhaal: reptielenpraat!
Geen landgenoot begreep
een ruimtewezen, u kwam
in Slotervaart terecht
Daar woonde … lees verder
*
De dood zwijgt hard voor wie nog vragen had.
Wat doet een mens alleen in een stoel, kapot verpopt,
het is mevrouw voor jou en jongen, spel je straks
mijn naam wel goed? Jij in je stoel. Geen weet
van wie het huis ontsluit, over de zee van brieven … lees verder
*
Daar lag u, zomaar, stil en ongezien,
met in uw kast een stapel puzzels:
vijfhonderd, duizend, vijftienhonderd stukjes.
Waren ze mooi, uw luchtkastelen?
Zag u prinsessen in het wit of roze,
per koets op weg naar huwelijksfeesten?
Kwamen uw dromen uit, stukje voor stukje?
En dan uw puzzel van … lees verder
*
Goedemorgen benen
die net niet buiten de deur
van mijn slaapkamer uitsteken.
Goedemorgen leven
dat zich af blijft spelen
tussen zongen bidden baden
een nieuwe jurk maken met dieren
en kleuren uit Ghana en een rok
waarin ik rond zal draaien.
Goedemorgen of is het nacht
schildpadden vlinders gazellen… lees verder
Versvoeten voor meneer P.
De lente is weer stuitend, met uitstulpingen, zijdebloesems
naar de knoppen, jij liep, bomen golven hun zeegezang
van gesnoeide stadsparken houd ik niet, jij liep
het is daar altijd zondagmiddag, in die wrede, grootse kamer
zonder bed zonder foto van een vrouw, Nikki misschien, jij liep… lees verder
Glück auf
Hoe kalm, N.N., wel was de dood
daar in de mijn, die bovengronds door
jou was opgedolven om vredig in te
blijven? Heb je Haar gezien, de helpster
in de nood der kompels? Barbara
gehoord? Gevoeld hoe Zij jouw handen
stuurde bij het bouwen aan bewaring
van je … lees verder
Dinsdag 15 februari 2022, 10.00 uur
begraafplaats St. Barbara, Amsterdam
Dichter van dienst: Eva Gerlach
Auteur verslag: Joris van Casteren
Het syndroom van Hashimoto
Aan de portiekdeur hangt een briefje. ‘Lieve buren,’ lees ik. ‘De buurvrouw van 6 is afgelopen zaterdagnacht afgevoerd door de politie.’ Het betreft mevrouw S., minstens … lees verder
1
Wakker omdat ik naast u lag vannacht.
We ademden nog allebei. U zei
Ga weg. Wat moet je hier. Mijn spullen snaaien.
Mijn leven pikken. Eten van mijn nood.
Ik heb een vriend die in me woont, hij maakt me
wat ik wil zijn, hier binnenin mijn schoot
groeit … lees verder