Eenzame uitvaart #253, gedicht

*

Soms gaat een toeval met ons aan de haal,
dezelfde plaats, dezelfde achternaam,
alsof het toeroept: waarom kwamen jullie
elkaar niet tegen op familiefeestjes?!

Nu pas, nu je voorbij bent, maak ik kennis,
vreemd en vertrouwd, zo allebei met onze
Kootwijkerbroekse boertjes in het bloed,
maar zeer verstrooid, jij daar, ik hier.

Nu pas zie ik dat je door Sonsbeek wandelt,
onder de waterval door, mag ik hopen,
en door de Amsterdamse binnenstad,
Wallen van leegloop en Leger des Heils,
op zoek naar weet ik veel, ik ken dat wel.

En zeker hangt de kosmos om ons heen,
grote heelalle onverschilligheid
waarin we één voor één moeten verleppen,

maar graag had ik je beter leren kennen,
een afspraak ergens zonder grafmuziek,
wij voor de aardigheid twee achterneven,
levendig aan de praat in plaats van dood.

Rob Schouten.