Transferium Zeeburg
voor NN
In dit schunnig niemandsland
van opgeworpen modder ben je
door een hond met wandelaar gevonden
Tussen riet en slijk lag je
in een degelijke Samsonite
tijdelijk verpakt te wezen
Je mocht van hen voorgoed verdwijnen
In de letterloze lelijkheid van
afval bv’s, toekomstige woningbouw
De volledige vernietsing van je zijn
Van iemand werd je niemand,
zelfs je naam maalden ze fijn
In de mist van deze klanken
bouw ik je op en verrijs je
als een waternimf, mijn Galatea
Als ’t IJ jouw Styx moest zijn
dan Piet Heins tunnelbuis
een snelweg uit de Hades,
Transferium Zeeburg,
waar dit voertuig op je wacht,
de Park & Ride van dood en leven
Joris van Casteren