Eenzame uitvaart nummer 96 & 97
Duiker 1 en duiker 2,
geboortedatum en -plaats onbekend, gevonden in de havens van Amsterdam op 12 en 14 juni 2008
Begraafplaats St. Barbara. maandag 21 juli 2008, 14 uur
Dichter van dienst: Robert Anker
Dit was het nieuws, op 17 juni: Amsterdam – In het Westelijk havengebied in Amsterdam zijn twee dode duikers gevonden. Havenwerkers van Bulk Terminal Amsterdam keken afgelopen donderdag vreemd op toen een dode man in een complete duikuitrusting boven kwam drijven. Het werd nog vreemder toen zaterdag op dezelfde plek, langs de kade van het grote kolenoverslagbedrijf, een tweede dode duiker werd aangetroffen. Dat het sportduikers zijn, is onwaarschijnlijk, want de haven is voor hen verboden gebied.
De mannen waren gekleed in duikpakken met de bijbehorende uitrusting en hadden volgens de politie al zo’n acht weken in het water gelegen. „Het was een zeer luguber gezicht”, zegt Hans Fylstra van het Overslagbedrijf Amsterdam in de Westhaven. Sectie heeft geen duidelijkheid gebracht over de doodsoorzaak, zegt een woordvoerder van de politie. De slachtoffers waren onherkenbaar. Het onderzoek is volgens hem gericht op de vraag: wie zijn deze mannen? Dat het om drugsplukkers gaat wordt niet uitgesloten.
In het verleden zijn al vaker partijen drugs ontdekt die onder schepen waren verborgen. In januari haalden duikers van de douane in de Amsterdamse haven 150 kilo cocaïne onder een schip vandaan. De partij kwam uit Colombia met een lading kolen. In 2003 werd in dezelfde haven 500 kilo onderschept die onder een ertscarrier uit Venezuela zat. Vier maanden later werden onder het schip weer drugs aangetroffen.
Eerder zijn duikers die de drugs boven water moesten halen op heterdaad betrapt. Vorig jaar werd zo’n ‘drugsplukker’ in Rotterdam door roeiers betrapt. In 2000 zag een douanier in de Rotterdamse haven een spoor van luchtbellen bij een groot schip. Nadat hij alarm had geslagen, werden een Nederlandse en een Colombiaanse duiker uit het water gevist. Onder het schip bleek een torpedo te zitten met 43 kilo cocaïne.
Dat was het nieuws. De Dienst heeft er weinig aan toe te voegen. De identiteit van de duikers is onbekend gebleven, evenals hun herkomst, al vermoedt men dat het om twee mannen uit Oost-Europa gaat. En dat de mannen tegelijk zullen worden begraven, twee kisten, één uitvaart. We zullen de kisten afzonderlijk naar hun laatste rustplaats begeleiden.Er zijn vier dragers, en die kunnen ook geen ijzer met handen brekenworden gereden. AT5 zal van de uitvaart op het plaatselijke nieuws verslag doen, de KRO komt opnamen maken voor een programma dat pas op 2 november zal worden uitgezonden, ‘ode aan de doden’, heet het, geloof ik, daar is wel een dichter aan het werk gezet. Ik besluit de nieuwe stadsdichter van Amsterdam, Robert Anker eens te vragen als dichter van dienst. Schijnt in de arbeidsvoorwaarden van de stadsdichter vermeld te staan. Dat hij een uitvaart moet doen. Het Parool zal zijn gedicht publiceren, morgen, ach, de mannen waren toch al nieuws.
Enfin, u leest het in de krant, u ziet het op de televisie: u ziet maar. ‘Tot zich boven ons het leven sluit dat wij werkelijk waren.’ Dat maakt het allemaal dan toch de moeite waard.
NOOIT GENOEG
Het is bekend wanneer het grote avontuur begon:
Met de geboorte. Zachte ogen van een moeder
Een oma vol geschiedenis, een paard en wagen vol
Met lente, kerk met ui, een fris gesausd partijkantoor?
Toen was het genoeg omdat het nooit genoeg is, altijd
Is er wel een bus, die vrolijk stinkende verrader
En altijd is er wel een stad om nooit meer aan te komen
Dan in een ander avontuur dat zich verwikkelt
Met ons maar zonder ons maar opgetogen bij het vuur
Van de verbeelding die ons uitwoont, daarom is het nooit
Genoeg en wenkt ons alles ver en diep en alles loze buit
Tot zich boven ons het leven sluit dat wij werkelijk waren.
Robert Anker
© voor het verslag: F. Starik, maandag 21 juli 2008