Eenzame uitvaart #277, gedicht

Drie truien en een vest

Gegevens: één meter tweeënzestig (iemand
heeft je langs een meetlat gelegd), drie
truien en een vest over de littekens
leestekens die een leven slaat.

Locaties: de laatste bij de rivier, bij een brug,
verder vermoedens, veronderstellingen;
je bent in het park gezien, wanneer ook weer,
kan ook een ander zijn geweest, iemand
die op je leek.

Je bent gerepareerd, zeggen sommige littekens;
niet elke beschadiging is een aanval,
er zijn er die goedbedoeld zijn of die iemand
redden, bij de rivier lukte dat niet meer.

Je naam wordt nog elke dag geroepen, op markten,
in kamers, op straathoeken, niemand
die weet dat het de jouwe is. Ze zoeken je,
iemand, ze vinden je niet, je bent gevonden
je bent hier.

Mark Boog.