Dichters begeleiden eenzaam gestorvenen naar hun graf
het lied voor morgen
van een leven blijven de slordige details over tot wanorde
veroordeeld als niemand ze meer bijeenhoudt
zonder ons kronkelen ze als beken in bergen
dansen ze zonder ritme
neem je afwas geordend in het rek bij leven
ordeloos bij dood wie kent nog de code van … lees verder
een stap te ver
al dagen probeer ik je te lezen
staar ik naar de tatoeages op je lichaam
alsof je ons hebt achtergelaten met een rebus
een gekroonde schedel
een ring bij je tepel
een roofdier dat zijn poot uitslaat
een keltisch kruis met het woord guts
en omrankte … lees verder