Eenzame uitvaart #8, gedicht

I.M. N.N.

Vrijdag 23 mei 2003, 10 uur, begraafplaats St. Barbara

Dichter van dienst: Simon Vinkenoog

 

Afscheid van een onbekende

Ik ben Simon Vinkenoog.

Deze woorden gaan mee in je graf,

onbekende medereiziger op het aardse pad

en alles wat je was en wat je bezat komt niet meer van pas.

 

Je bent een raadsel, mens,

of je al dan niet weet

waar je vandaan komt

en waar je heen gaat.

 

Hoe beklijven herinneringen?

Wat is het éne antwoord op al onze vragen?

Wie of wat blijft er ergens ter wereld van je over:

over van wie je was:

 

een glimlach, een verlossend woord,

een énig moment van geluk

of een leven lang duister?

 

Het antwoord ruist in de bomen

en elke vogel zingt zijn eigen lied.

 

Je lichaam en geest worden nu ter aarde besteld

moge je ziel rusten in de vrede

die woorden en begrippen te boven gaat

 

in de stilte die aan elk begin staat

de stilte die alle talen overstemt

ook die van de dood.

 

A Dieu! Grüss Gott. Blessed be. Sjalom. Vrede.

 

Het verslag van deze uitvaart kunt u vinden in F. Starik, De eenzame uitvaart – Hoe dichters eenzame doden op hun laatste tocht vergezellen, uitg. Nieuw Amsterdam, Amsterdam (2005). Dit is het eerste deel van een trilogie. Overige delen zijn: Een steek diep (2011) en Dichter van dienst (2019), verschenen bij dezelfde uitgeverij.