Eenzame uitvaart #249, gedicht

*

voor de zoon van jupiter en kleinzoon van saturnus
staalt een zon in kreeft een maan tussen vissen
oplichtend kind in brak water zoek je naar uitweg
of raak je dronken intussen naar een huis voor kennis

en eentje voor scheepvaart bonkig oprijzend
tussen schepen verhalend van windkracht te water
glijd je als een stuurman op zijn schip high langs ons
de reling weerkaatsende zon in het water eindeloze

opgang naar duistere toekomst een perspectief
voor altijd even vaag in het ongewisse

Rozalie Hirs