Eenzame uitvaart #19, gedicht

I.M. A.W. van der M.

Woensdag 28 januari 2004, 10:30 uur, Nieuwe Oosterbegraafplaats

Dichter van dienst: F. Starik

 

I.M. A.W. van der M.,

24 maart 1921 – 9 (?) januari 2004

Voor wie jong is, is de wereld een oneindigheid.

Later het besef van toegemeten tijd. Eerst wordt alles

groter, meer en mogelijkheid. Daarna krimpen

de keuzen tot wat je naliet, ben je kwijt.

 

Je trouwt, kiest één enkele man uit miljarden

mannen, en sluit zoveel levens daarmee uit:

mogelijkheden, kansen, plannen. Je kiest

en daarmee verlies je. Je verliest

 

en blijft verliezen tot er over is: belangstelling

van de professionele soort. Een agent van de politie,

wijkzuster, kassajuffrouw. En de televisie. Lachend, kletsend,

maar ze lachen niet naar jou. Ze doen maar hoe het hoort.

 

Wie zo alleen is, leert wel met zichzelf te overleggen,

dunne plakjes van halve onsjes vlees op ingevroren

boterhammen leggen. Voor wie klaar is met verliezen,

valt er niets te kiezen. Niets te zeggen.

 

Alles verandert, en dan komt het einde,

je ligt in de gang van je eigen huis: nu ben je

nergens meer, nergens meer thuis. De agent van de politie.

De wijkzuster, de kassajuffrouw, en de televisie.

 

Ze luisteren toch niet. Niet echt.

Als jij iets zei, was het alsof je niets had gezegd.

Dan komt het moment dat je bent uitgekeken. Je zet alles uit.

Zet alles uit. Eerst valt het beeld weg, dan sterft het geluid.

 

Het verslag van deze uitvaart kunt u vinden in F. Starik, De eenzame uitvaart – Hoe dichters eenzame doden op hun laatste tocht vergezellen, uitg. Nieuw Amsterdam, Amsterdam (2005). Dit is het eerste deel van een trilogie. Overige delen zijn: Een steek diep (2011) en Dichter van dienst (2019), verschenen bij dezelfde uitgeverij.