Chrysalis
Een dennenpijlstaart draait zich vast
in stoffelijkheid en spinnenrag. Zachte nachtvlinder,
dik bevacht, gelijk een zoogdier dat per ongeluk
ook vleugels kreeg.
Geleefd te hebben, steeds opnieuw
het donker opgezocht omdat het lichter was dan dagen.
Iets achterlaten, je naam aan straatstenen in een stad
die bruiste van de hopeloosheid. De tijd uitdrijven
met een ritme, in een maat, op rijm. Een nachtdier zijn.
Plezier een daad van verzet.
Mensen laten dansen.
En het is niet dat je niet gezocht hebt
naar het daglicht. Naar uitzicht of inzicht,
verlichting bij God of Krishna, het achtvoudig pad.
De belofte van een nieuwe stad,
een nieuwe vorm, een nieuw geluid.
Alleen maar uit te vinden
hoe je loskomt van oud gewicht.
Een dennenpijlstaart, vastgedraaid in
stof en rag. De dag voorzichtig binnen
op een tegendraads cocon. Opnieuw beginnen
in zonlicht en de hoop dat Boeddha toch gelijk had.
Nog één keer terug te mogen komen als een rups.
Yanaika Zomer
Prachtige verbeelding van een dode met een triest verhaal!
De dennenpijlstaart…