Eenzame uitvaart nummer 11 Den Haag
Gedicht bij het overlijden van J. van der E.
(22 januari 1931- 9 januari 2009)
De mens is een verzamelaar van stof
Van dingen en vergeefse herinneringen
Die hier al langer waren dan vandaag
Ze proberen altijd dieper door te dringen
Voorbij de grens van wat nog zichtbaar isWe komen thuis en gaan weer weg
We stallen symbolen van ons neer
En noemen dat sporen van ons leven
Een ander lapt ze zomaar aan zijn laars
Of kijkt er voor de vorm nog even naarIk heb je leren kennen als verzamelaar
De dingen stonden in je kast te wachten
Aanstekers, fluitjes, koperen deurbellen
Sporen van verlangen naar aanwezigheid
Of moet ik zeggen naar wat verdwenen wasIk ben vandaag met je mee gegaan
Mijn eigen herinneringen stonden hier
Verzameld bij dit graf dit was het
Ik was voor even kameraad en knecht
Ik was terug in jouw herinnering
Kees ‘t Hart
Verslag over de begrafenis van J. van der E. (22 januari 1931- 9 januari 2009)
Op vrijdag 16 januari is de Heer van der E. begraven, gelukkig niet precies op zijn geboortedag. Contactman Henk van Zuiden meldde zich woensdagmiddag, het was dus behoorlijk kort dag deze keer. Erg veel was er niet bekend. Gelukkig kreeg ik wel contact met een huishoudelijke hulp van organisatie Meavita die me wat over hem kon vertellen. Het was een opgewekte man die aan suikerziekte leed, maar zich daar vermoedelijk te weinig aan gelegen liet liggen. Hij leidde een zeer terug getrokken leven, zorgde goed voor zichzelf, bezoek kwam er niet. Ongeveer een week voor zijn opname in het ziekenhuis had ze hem nog gezien, hij was enigszins verward en maakte de indruk een lichte beroerte te hebben gehad. Hij leefde zeer terug getrokken, over het verleden wilde hij nooit spreken, ze wist niet welk beroep hij had uitgeoefend. Hij had vroeger een hond gehad. Hij was een verzamelaar, onder andere van koperen deurknoppen, aanstekers, fluitjes en babuschka’s, van die Russische poppetjes waarin zich weer andere poppetjes bevinden. Hij was zijn hele leven ongetrouwd geweest. Jammer genoeg had zijn buurman te kennen gegeven geen contact over hem te willen, ik ben op donderdag even langs zijn huis gefietst om een indruk te krijgen. Hij hield van lichte soorten muziek. Vlak voor de uitvaart, die om 09.30 uur op begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag plaats vond, zocht ik samen met de begrafenisondernemer een paar nummers uit van een dubbel cd van de pianist Richard Clayderman: Moonriver, Greensleaves en de titelsong uit Doctor Zhivago. Hier hield hij van. Henk van Zuiden was bij de begrafenis aanwezig. Het was somber weer, maar niet al te koud.
© gedicht en verslag: Kees ‘t Hart