Eenzame uitvaart #299, gedicht

Alleen

Er is geen gisteren. Geen vandaag.
Er is alleen het vallen van de krant
die iemand van de deurmat raapt.

Er is een kast die werd besteld
om levenslang gelezen kranten
in te bewaren. Deuren dicht. 

Maar door alle andere stapels
en hopen die zich door de kamer
verplaatsen, een landschap

op drift, is er nog geen ruimte
om de kast uit de doos te halen.
Zo leunt een toekomst 

tegen de muur. Vol in het zicht.
Er is geen gisteren. Geen vandaag.
Er is alleen het vallen van het licht

op het gezicht van wie je liefhad
en de krant die niemand
van de deurmat raapt.

Maria Barnas